Biraz yağmuru olsaydı avuçlarında
Silecekti şehrinin isini
Ve
Susmayı bilseydi yalnızlığın dili
Bu kadar hüzün kokmayacaktı
İki şehir arasına sıkışıp
Deliren özlemlerinin yankısı
Aralık düşlerinde
Ki;
Son kerede gömmüştü
Arka bahçesine
Kırıldığı yerden karanfilini
İsli bir sabahta
Kentinin kuşları uçarken
Denize doğru
Oysa
Şimdi
Uzun cümleler kuruyordu yarına
Ah!
O elma yüreği
Yine gölgesinden vurulmuştu
Keşke
Bir avuçta yağmuru olsaydı
Silecekti kentinin isini…
Taylan KOÇ
Taylan Koç | 30/12/2015
3 Yorum | 1438 okunma | 0 beğeni
Şükran Gülcenaz Aydoğan 19/04/2018 21:31
Mesut Turgay Kılıçoğlu 30/12/2015 12:44