Tülin Şen Altınlı güzel yürekli meleğimiz unutmadık unutturmayacağız [Devamı]
Bilgi Yayınevi'nden İlk baskılarına sadık kalınarak hazırlanan Sabahattin Ali kitapları [Devamı]
Ankaralılar,13. Ankara Kitap Fuarına Akın Etti [Devamı]
Shakespeare Okumak O Kadar Zor Değil [Devamı]
GEÇMİŞTEN ESİNTİLER :MÜZEYYEN SENAR [Devamı]
Bugün bir şey fark ettim. Aslında ta en başında bildiğim
bugünde anca kabullenebildiğim bir şeyi. Bizi. Yani ikimizi. Ne zamandır
birbirimize olan bağımız kopma noktasına geldi. Hatta birbirimize tahammül
edemeyecek kadar gözümüzü nefret bürüdü. Bebek fikri üç yıllık evlilik planımda
yoktu. Ama emin ol ki senden daha çok bir çocuğumuz olsun istiyordum. Zamanı
gelince tabi…
Sen o zamanı erkene aldın. Ve evliliğimizin ilk yılında nur
topu gibi bir oğlumuz oldu. Herkesin hayranlıkla izlediği bir sanat eseriydi
oğlumuz. Aşk meyvemiz olan. Ama o meyve dalından koparıldıktan sonra tüm
aşkımız daldan düşen meyve üzerinde toplandı. Ve artık yalnızca o vardı.
Aynı evde iki arkadaş gibiydik artık seninle. Olması
gerekenler dışında bir hayatın olmadığı, sorumlulukların günden güne arttığı
bir ev hayatı. Artık eskisi gibi kendimize vakit ayıramayacağımızı bilecek
kadar olgun, o olgunluğu yaşarken tahammül edemeyecek kadar çömez bir hayat
sürer olduk. Ve en kötüsü de mutlu bir evlilik yaşamak isterken, sanki kırk yıllık
evliymişiz gibi her şey rutinleşmeye başladı.
Ben senin en çok masumiyetine vuruldum. Bana bakarken bir
çocuğun yüzüne yansıyan o tarifsiz mutluluğu görüyordum yüzünde. Ben konuşurken
pür dikkat beni dinlemeni ne çok özledim bilemezsin! Sahi mümkün mü bu kaseti
başa sarmak? Uzmanlara kalırsa mümkün…
Evlilikte tecrübe önemlidir. Ama bu tecrübe yıllanmışlıktan
ziyade geçen zaman süresinde yaşadıklarından ne kadar anlam çıkardığına bağlı
olarak değişir. Kimi kırk yıl evli olur sanki dün gibi. Kimi de dün evlenmiştir
geçen bir gün kırk yıl sürmüş gibi. Ben seninleyken zaman durmasa da lehimize
iÅŸlesin istiyorum.
Kitaplara olan sevdamı bilirsin. Bir seni birde kitapları
ayrı severim. Hele senleyken kitap okumak yok mu? Onu ayrı severim. Ama
bakıyorum da son zamanlarda hiç kitap okumuyoruz. Bir kitaptan bir cümle
düşüvermiyor içimize. Herkes gibi olmamak için verdiğimiz mücadele de onlardan
daha beter bir yol üzerinde seyahat ediyoruz. Zararın neresinden dönersek
kardır. Kitaplı günlere geri dönelim istiyorum.
Ne haklı ne de suçlu arıyorum. İkisi de mevcut bizde. Hesap
kitaptan sıyrılıyorum! Yalnızca fark
ettiğim şeyi bil istiyorum. Bugün gerçekten bir şeyi fark ettim. Bizi. Yani bir
ömür aynı yastığa baş koymak için imza atan bizi. Artık daha güzel geçsin istiyorum zaman.
Nerede olduğumuzun bir önemi yok. Birlikte olmanın verdiği hazla devam edelim
hayatımızın geri kalanına. Satırlarıma son verirken, fark ettiğim güzelliği
fark etmen dileğiyle. Seni koşulsuz seven kocan…
İbrahim Ateş | 27/06/2018
1 Yorum | 277 okunma | 0 beÄŸeni