ömrü hayatımda ikdiba o ÄŸün
camiden baÅŸga yerde de
ülöküs[1] yandığını gördüm
garannık basdıgdan çok sonura çıkdık nekdapdan
terefiden da(ğı)lıyo ğibi..
tenefis etmeden sahatlarca...
“-annadınız mı?”
“-evet”
“-annadınız mıııııııı?”
“-evet ö(ÄŸ)retmeniiiim”
“-yaarın gör(eceÄŸi)cez bakalım” diye
kafasını salladı kaşlar tefa
her ihtimale karşı bir sıra dayağından geşdik..
yetmedi yaşından
uzunundan
zertinden
galınından
hemi söÄŸüt, hemi de gavak dalı kesdirtdi
mahanaya filen gerek duymadan bi-kaÅŸ giÅŸide denedi
bazılarına bireş daha şiddetli oldu emme
olacağ o gadarlık
dünden ırazıydık valla
valla billa ÅŸartlar ÅŸartossun
sonura öretmenimiz birden durup; annını ÅŸamarladı
“heyvaaah” dedik, hep birlik
“kimin o(ÄŸ)lusunuz”
“kimin gızısınız” derse ne deceniz
“sen” dedi
Sâdet
“-bobamın oluyun”
tam gafasına “eÅŸek daya(ğı)”nı indirceÄŸdi ki, vazgeÅŸdi
Hariye
“-bobamın gızıyın”
Sevim
“-muhtar Gara Amadın gızıyın”
melat da onara uydu
“-gayfacı Alibe(y)nin gızıyın”
Åžayetse
“DevriÅŸ’in kızıyım”
adamın yüzünde en ufak bi memnuniyet yok
bilemediler demek ki
belli belli besbelli..
maazallah sıra gelir
bana sorarsa hazırlandım
“dedemin o(ÄŸ)luyun” decen
birden yumuÅŸadı adam…
yazzık, valla!
insanın içi “cız” ediyo acıyoru töbossun
zavallı o gızgıyla sıra dayağı atmaktan
birilerini, özellikle daha çok dövmekten
horsasını alamayıp
hazırolda bekledip de gerneşip arkadan
haÅŸin bir tepmeyle kıçüstü düÅŸürmekten
vazgeçti,
daha evel hiş duymadığımız ve hatda
ona hiÅŸ yakışmayan çok yımışak bir sesle
“arkadaÅŸlar”
hidayete mi erdi ne..
acaba muhtar mı geldi
yonusa bekçi mi
candırma mı geldi
öle ya hu fakıt olmuÅŸ
analarımız-bobalarımız mı göründü
acabına ola herkeşin dede-ebesi,
köylü basgına mı geldiydi ki
bi tefa kesin Felek Haceri
Dal Güllü, MevevÅŸe
çocukları olsaydı Deli Gelin
hayırdır işallah..
“madem öyleyse her gün gelseler ya”
emme Deli Mamıt da gelir
“eti senin kemiÄŸi benim Hoca” der
neyise gısa kesen adamcaz yımışacııık
“-arkadaÅŸlar..
çocuklar,
babanızın adını söyleyeceksiniz
muhtar,
bekçi,
çoban yokk!!
muhtar değil.. Ahmet Altınay
bekçi deÄŸil, Bayram Çay
Yan Efe olmaz, Mustafa Alacan
hademe deÄŸil.. Gafar deÄŸil.. Hasan Küçükçapraz
Akmemedin İbirem deÄŸil… İbrahim Karakurt
Bobuş değil.. İsmail Kirpi,
MamaÅŸ deÄŸil Halil Gökaslan
Topal Ismayıl yok.. İsmail Avcı
Akgulak deÄŸil, Osman Sümbül
Semerci deÄŸil, Mustafa Åžen
Dal Memet değil, Mehmet Yıldız
GoziroÄŸlu olmaz, Ramazan Çay
MacaroÄŸlu olmaz, Abdullah Çark,
Macar Apdıllası yookk, Abdullah Çark
tamam mı Halil!
“-evet örtmeniimm!!”
vay anasına
ne zaman öÄŸrenmiÅŸ herkesi biliyor vallaha
“hemi de adamların soyadını nerden biliyo kii”
bana bakdı
Hacımemetolu Hacımemet deÄŸil Yıldırım Çelikli
tamam mı ibirahim”
hiç düÅŸünmeden
“-evet öÄŸretmenim”i yapıştırdım
sonura kendi kendime
“Allah Allah niye ki dedim
Ildırım da ne ki..”
adam essah demiÅŸ, öleymiÅŸ
bobamın adı Yıldırım’ımış..
nayetinde kime cepdelinen iÅŸaret ettiyse
kitap harfleriyle bobalarımızın adını dedik
bobamın adı Hacı Mehmet değildi
Yıldırım Çelikli,
Cavidin
Mehmet Yıldız,
Irafiyenin
Mustafa Åžen!
yıllardır semerci aşşa
semerci yokarı
hakket len gozir, gucur ne ki
anam tembihlediydi
“avilden emmi olmaz
arif emmi deycen”
niye?
ne bileyin ben..
neyse sadede gelelim
işin aslı ne yaparsak yapalım,
ne edersek edelim
ne cevap verirsek verelim
müettiÅŸ gadak her ÅŸeyi bilebilecek deÄŸildik
naçar daha sert bir sıra dayağından geçecektik
ben bilsem başgası bilemese de
köylük yerde bu böyle
“Cöbe, Keklikolu, Çolak Mercen
ne ÄŸözel ÅŸe(hi)re göÅŸdüler
çocukları gurtuldu müetdiÅŸden
hinci ben bobama ne deyen
ne hayır bekler ki köyden
neye gorkar kı ÅŸeerden”
[1] ülöküs / löküs : lüks lamba, daha parlak ışık veren aydınlarma cihazı
İbrahim Çelikli | 12/11/2013
3 Yorum | 1210 okunma | 0 beÄŸeni
İbrahim Çelikli 13/11/2013 10:06
Ayşegül Aşkım Karagöz ŞENCAN 12/11/2013 12:58