Yeşil çam sokağı gibiyim bu gün. Sadri Alışık bu da mı gol değil diye haykıra haykıra ağlıyor. Nayır nolamaz sesleri az ötemde. Fakir ama gururlu bir genç omuz atıp hızla yanımdan geçiyor. Sanıyorum konserve kutusundan yapılma bir minibüse yetişmesi gerekiyor. Gazozuna ilaç atılan ve aslında fakir ama gururlu genci severken zenginlik tarafından başı döndürülen kız ile, böyle kızları ayartıp randevu evlerine pazarlayan kötü kadın aynı kaldırımdan yürüyor. Gidip kızı uyarmak istiyorum, birden farkediyorum yerimden bile doğrulamadığımı. Ayrıca her yer karanlık. Sanırım kör oldum ben. Şimdi gözlerimin görmesi için sokaklarda şarkı söyleyip para toplaması lazım birilerinin. Zengin bir kızın bana aşık olması, beni hastaneye götürmesi lazım. Fakat ben bu kızı kör olmadan önce tanıyıp sevdiğim ve sonra da onun yüzünden gözlerim kör olduğu için, bu kız bana görünmeden kaçmak zorunda.
İşte hayat biraz böyle ve biraz hayat işte hepimize. Hadi yok desenize yeşil çam sokağındakilere, hiç olmadılar desenize yeşil çam sokağındakiler...
Fırat Avcı | 16/11/2019
1 Yorum | 49 okunma | 0 beÄŸeni
Yasemin Demir 08/12/2019 20:56