Yüzüne dumandan duvaklar çekmiş
Dağlardaki karın başındayım ben
Bir yanı yıkılmış bir yanı çökmüş
Yürekteki şarın taşındayım ben
Bir zaman el ele tutup gezdiÄŸim
Gölgesinde methiyeler dizdiğim
Yaprağını kına diye ezdiğim
O ulu çınarın döşündeyim ben
Gözlerine bakıp hayal kurduğum
Hüzünlenip melül mahzun durduğum
Yüzündeki yaşı hayra yorduğum
Hatem-i pınarın kaşındayım ben
Vuslat için nazlı yârim gelince
Gönlümdeki gamı yası silince
Sayesinde biraz yüzüm gülünce
Halay ile barın peşindeyim ben
Badısaba’m deme sakın n’olacak
Sabredenler er geç murad alacak
Gönüllerde sevgi bâki kalacak
Secdedeki kârın beşindeyim ben
Şerife Köksal Badısaba
Şerife Badısaba | 17/06/2020
2 Yorum | 51 okunma | 0 beÄŸeni
Yasemin Demir 28/06/2020 21:39
Ramazan TopoÄŸlu 17/06/2020 23:53
Tülin Şen Altınlı güzel yürekli meleğimiz unutmadık unutturmayacağız [
ATATÜRK’ÜN EDEBİYATLA İLGİLİ GÖRÜŞLERİ [
Editörlük felsefesi [
GEÇMİŞTEN ESİNTİLER :ZEKİ MÜREN [
