Yüzüne dumandan duvaklar çekmiş
Dağlardaki karın başındayım ben
Bir yanı yıkılmış bir yanı çökmüş
Yürekteki şarın taşındayım ben
Bir zaman el ele tutup gezdiğim
Gölgesinde methiyeler dizdiğim
Yaprağını kına diye ezdiğim
O ulu çınarın döşündeyim ben
Gözlerine bakıp hayal kurduğum
Hüzünlenip melül mahzun durduğum
Yüzündeki yaşı hayra yorduğum
Hatem-i pınarın kaşındayım ben
Vuslat için nazlı yârim gelince
Gönlümdeki gamı yası silince
Sayesinde biraz yüzüm gülünce
Halay ile barın peşindeyim ben
Badısaba’m deme sakın n’olacak
Sabredenler er geç murad alacak
Gönüllerde sevgi bâki kalacak
Secdedeki kârın beşindeyim ben
Şerife Köksal Badısaba
Şerife Badısaba | 17/06/2020
3 Yorum | 264 okunma | 0 beğeni
Yasemin Demir 05/07/2020 22:40
Bu güzel çalışma bir ay boyunca makamına yaraşır şekilde bizlere göz kırpacak KUTLUYORUZ
Yasemin Demir 28/06/2020 21:39
Ramazan Topoğlu 17/06/2020 23:53
Tülin Şen Altınlı güzel yürekli meleğimiz unutmadık unutturmayacağız [
ATATÜRK’ÜN EDEBİYATLA İLGİLİ GÖRÜŞLERİ [
Avrupa'nın En İyi Şiiri :Deniz İnan [
GEÇMİŞTEN ESİNTİLER: YELİZ [
