Bin bir tövbe ile geçiyorum gözlerinin kapısından
Hayır hayır…!
Geçemezsin ki gücün yetmez
Âlemin aynalı çarşısında yitirdim yüzümü
Vûslatım yok , hicrândır kalbime azık
Gönül dağında bir volkan kaynıyor
Uçuruma çekiyor,girdâp mı gözleri
Kalmadı mecâlim,nice direneyim
Ayakta prangasın,bilekte kelepçe
Aşkın esâreti hürriyetimdir
Kaleme ve kâtibe aşk olsun ! Alnımdaki bu tunç levhâ nedir
Tövbe ediyorum,af diliyorum
Âlemi feryâdıma ahrâz eden kimdir
Çetin bir sual,meçhûl o gerçek
İstersen inkârın sürmesini çek
Müptelâ olana sor
Kıyâmet olsa dönülmez
Su ver ey sakiyâ !
Cümle mülkümü virân eden budur
Gel benim vahâlarımda yeşer
Kalbimin ırmaklarında yıkan
Leyla’ya da sor kim geçmiş o kapıdan
Her menzilinde turap olan bilir