Sen yoksun, yalnız odamdan acemaşiran
ve tüfeğini kuşanıp güneşi dağa kaldıran,
çok eşkıya çok gaddar bir gece geçiyor.
Garip ÅŸey ÅŸu mecal!
Namluyu çevirince usul kendime
-üstelik miğferim yok başımda, çıplağım-
korku ile tetik arasında platonik bir aşk başlıyor.
Garip ÅŸey ÅŸu tam isabet!
Önce derman küsüyor ellerime
sonra yeşil gözlerime ferim.
Kanayan yerlerimde gizli infial
Etime değen soğuk mermide gizli muzafferim…
….
Vedat KeleÅŸ