Sustuğum yerlerden vura vura geliyordu kurşuni akşam .
Ey sevdiğim
bahtımın gün alacası ,
ey yazgım !
Benim derdim ,
aynı sokağın , yamuk taşlarında yürüyememiş olmamız .
Tasarlanmamış bir ağaç gövdesine
yanyana adımızın baş harfini kazımamış olmamız .
Ki , kuşlara attığımız aynı simiti pay etmediğimiz gerçeğiyle
gökdelenler gibi içimize devrilmişiz.
Kalbimizi değil , yollarımızı ayırmışız
Düşün ki , yolların sonunda ,
herşeye rağmen muhtaçlığı , açlığı ile bize , evimize varmışız...
Şafak T. | 18/01/2021
0 Yorum | 58 okunma | 0 beğeni
ATATÜRK’ÜN EDEBİYATLA İLGİLİ GÖRÜŞLERİ [
Avrupa'nın En İyi Şiiri :Deniz İnan [
DOĞAN CÜCELOĞLU'NUN ARDINDAN [
GEÇMİŞTEN ESİNTİLER : İNCİ ÇAYIRLI [
